Ciecz nieniutonowska (a dokładniej: nielepkosprężysta, reostabilna – dylatacyjna) jest zagęszczana ścinaniem, co można zademonstrować działając na nią siłą np. uderzeniem, bądź ściskaniem. Podczas działania siły rośnie lepkość pozorna tej cieczy, a więc obserwujemy zmianę w jej zachowaniu się – nabywa cech ciała stałego.
Jest to mieszanina mąki ziemniaczanej z wodą w proporcjach 1:1. Mąka ziemniaczana zawiera długie łańcuchy molekuł, po dodaniu wody molekuły te ulegają rozerwaniu i powstaje płynna substancja. Można powiedzieć, że wraz ze wzrostem siły nacisku zwiększa się lepkość takiego płynu. Gdy więc nie ma siły nacisku płyn nieniutonowski zachowuje się tak jak ciecz, rozpływając się po całym naczyniu. Jeśli siły są duże lub zmieniają się bardzo szybko, to ze skrobi tworzy się uporządkowana struktura i ciecz nieniutonowska jest sztywna.
