Efekt Weissenberga obserwujemy podczas obracania się dookoła własnej osi cylindrycznego elementu zanurzonego w lepkosprężystej cieczy. W skład tej cieczy wchodzi głównie borax oraz alkohol poliwinylowy. Z tych związków, użytych w odpowiednich proporcjach, otrzymujemy płyn nienewtonowski. Molekuły w tym płynie są połączone luźno, jednak pod wpływem naprężeń ścinających formują się w uporządkowaną strukturę. Podczas obrotów mieszadła zauważa się „wspinanie” powierzchni swobodnej cieczy. Odpowiedzialne za ten efekt są właściwości sprężyste, a dokładniej generowanie podczas przepływu dodatkowych naprężeń tzw. naprężeń normalnych. Dzięki nim płyn pokonuję siłę grawitacji oraz siłę odśrodkową. Efekt Weissenberga wykorzystuje się np. w wytłaczarkach ślimakowo – tarczowych, które są używane w procesach przetwórstwa polimerów, do produkcji rur, profili, prętów, folii, butelek oraz izolacji.